نشست تبادل تجربه دانشکده سینما تئاتر برگزار شد

 



 مریم نقیبی پخش کننده بین المللی فیلم در نشست تبادل تجربه دانشکده سینما تئاتر با اشاره به اینکه در سال های اخیر مستندها به سمت روایی شدن می روند، عنوان کرد: در فیلم های مستند، سوژه حرف اول را می زند.



به گزارش ستاد خبری سیزدهمین جشنواره بین المللی سینماحقیقت، نشست تبادل تجربه دانشکده سینما تئاتر در پنجمین روز جشنواره با موضوع پخش و نمایش بین المللی فیلم های مستند با حضور مریم نقیبی و کامران حیدری کارگردان مستند «واکس چه» برگزار شد.
در ابتدای این نشست مریم نقیبی در پاسخ به مسعود سفلایی مستندساز و مجری و کارشناس این نشست درباره این که چرا فیلم های ایرانی در جشنواره ها نمود خوبی دارند اما در بازار فروش نه، توضیح داد: بنیاد سینمایی فارابی در دهه 60 فعالیت خود را آغاز کرد و تا امروز ایران دو اسکار دریافت کرده که دستاورد کمی نیست. با این حال هیچ وقت فیلمی ایرانی از شبکه های خارجی پخش نمی شود. بزرگترین اشکال این است که قبل از شروع فیلم به بازار فروش آن فکر نمی کنیم .
وی ادامه داد: در حال حاضر دو دسته فیلم در ایران وجود دارد. نخست فیلم های تجاری که این اساسا اصطلاح اشتباهی است و دوم فیلم های هنری که وارد جشنواره ها می شوند و جایزه می گیرند. مشکل امروز این است که کارگردانان بازار هدف تعیین نمی کنند و به فکر فروش نیستند.
نقیبی خاطر نشان کرد: مارکت و فستیوال نه از هم دورند و نه به هم خیلی نزدیک. هرکسی دوست دارد اثرش در جشنواره ها مورد استقبال قرارگیرد اما ارزش واقعی زمانی است که این آثار اکران عمومی داشته باشد و همه ی مردم آن را تماشا کنند.
کامران حیدری نیز درباره خش بین المللی فیلم گفت: پخش کننده در دیده شدن بین المللی فیلم بسیار مهم است. مستند نیاز به تفکر، پژوهش و سیناپس خوب دارد و صرفا منوط به نوع فیلمبرداری و دوربین نیست.
او ادامه داد: در سال های اخیر مستندهای ایرانی بیشتری از فیلم های داستانی خریداری می شوند. البته این خریداری بیشتر مربوط به پروژه های در حال تولید است و همکاری با کشورهای دیگر نیز البته برای ما جذاب است .
نقیبی با اشاره به این موضوع که اخیرا پیچینگ در ایران به شکل حرفه ای دنبال می شود، خطاب به دانشجویان گفت: بهتر است پیچینگ های واقعی را ببینید تا بفهمید این کار چطور انجام می شود. در فیلم های مستند، سوژه حرف اول را می زند. در سال های اخیر مستندها به سمت روایی شدن می روند. در واقع ذائقه ها تغییر کرده و جشنواره ها نیز این تغییرات را ارزیابی کرده و باتوجه به آن قضاوت می کنند .
در ادامه ، حیدری پیشنهاد داد بهتر است گروهی تشکیل شود که هرکس در آن یک توانایی و مهارت مثل فیلمبرداری، صدابرداری و ... داشته باشد و این گروه های دانشجویی به تولید اثر بپردازند.
نقیبی در پاسخ به سوال یکی از دانشجویان درباره تهیه کنندگی مستند گفت: در ایران تهیه کننده نداریم. تهیه کننده در معنای واقعی خودش سرمایه گذار است. در حال حاضر بسیاری از تهیه کنندگان ما از بازار جهانی و بین الملل اطلاعی ندارند.