چرا از خانۀ جشنواره فیلم کودک در اصفهان خبری نیست؟
اگرچه پیش‌تر اعلام‌شده بود که سینما فرهنگ تهران و پردیس سینمایی سیتی سنتر اصفهان، طی مدت شش روز به‌صورت فیزیکی، اما محدود و با رعایت همۀ جوانب بهداشتی به اکران ۱۱ فیلمِ راه‌یافته به بخش سینمایِ ایران سی و سومین جشنوارۀ بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان می‌پردازند، با شروع جشنواره این برنامه فقط در سینما فرهنگ تهران اجرایی شده و از خانۀ جشنواره فیلم کودک در اصفهان خبری نیست؛ اما چرا؟
مدیر پردیس سینمایی سیتی سنتر در این‌باره به ایسنا، می‌گوید: یک هفته قبل از اینکه جشنواره سی و سوم شروع به کار کند، دست‌اندرکاران آن در اصفهان پیگیر نصب تجهیزات و تبلیغات بودند و تقریباً همه‌چیز نهایی شده بود که یکی دو روز آخر، ستاد مبارزه با کرونا مجوز اجرای جشنواره را در پردیس سینمایی سیتی سنتر نداد.
محمد پناهی نژاد ادامه می‌دهد: با وجود تلاش‌های بسیار آن‌ها و اعلام این حقیقت که هیچ بلیت فروختنی در کار نیست و فقط تعدادی از خبرنگاران به‌اضافه فعالانی که در حوزه سینمای کودک اصفهان کار می‌کنند، شاهد پخش این فیلم‌ها خواهند بود، ستاد مبارزه با کرونا راضی نشد و حتی با حضور ۱۰ درصد ظرفیت؛ یعنی ۱۰ نفر در یک سالن صد نفره هم برای برگزاری داوری‌ها مخالفت کرد.
مدیر پردیس سینمایی سیتی سنتر خاطرنشان کرد: اینکه اکنون خانه جشنواره فیلم کودک در تهران طبق برنامه قبلی پیش می‌رود و خانه جشنواره فیلم کودک در اصفهان نه، به خاطر این است که ستادهای مبارزه با کرونا در هر استانی مستقل عمل می‌کنند و قانون خاصی هم ندارند که همه بر اساس آن تصمیم‌گیری کنند؛ به طوری که آمار تعداد مبتلایان به این ویروس در تهران از آمار اصفهان بسیار بالاتر است، اما آنجا با برگزاری فیزیکی جشنواره موافق‌اند و اینجا مخالف.
پناهی نژاد می‌گوید: شاید آنچه موجب شده ستاد مبارزه با کرونای اصفهان چنین تصمیمی بگیرد اسم جشنواره است که ازنظر روانی بر ذهن مردم تأثیر می‌گذارد وگرنه پردیس سینمایی سیتی سنتر از ۲۸ مهرماه فعالیت خود را آغاز کرده و اکران‌های معمول خود را براساس همان شیوه‌نامه‌هایی که همواره رعایت کرده، دارد.
او دربارۀ برگزاری جشنواره‌ها به‌صورت آنلاین، توضیح می‌دهد: قطعاً در قالب آنلاین جشنواره مخاطبی که قبلاً داشت را، ندارد و بسیاری از تهیه‌کنندگان هم اجازه پخش فیلم‌هایشان را روی پلتفرم‌ها نمی‌دهند، چراکه تجربه قبلی نشان داده هر فیلمی به‌صورت آنلاین پخش شود، بلافاصله سر از شبکه‌های ماهواره‌ای و ... درمی‌آورد و حق تهیه‌کنندۀ آن ضایع می‌شود.
مدیر پردیس سینمایی سیتی سنتر می‌افزاید: شاید سیاست وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی، بنیاد سینمایی فارابی و سازمان سینمایی این بوده که جشنواره فیلم کودک و نوجوان را به‌صورت آنلاین برگزار کنند و به این واسطه آزمون‌وخطایی برای تصمیم‌گیری درباره برگزاری آنلاین سایر جشنواره‌ها به‌ویژه جشنواره فیلم فجر داشته باشند، اما به نظرم با فضای موجود هیچ تهیه‌کننده‌ای راضی به اکران آنلاین برای جشنواره فجر نخواهد شد.
او در پاسخ به این سؤال که آیا به نظر شما تعطیلی مراکز فرهنگی و هنری به‌محض بالا رفتن آمار مبتلایان کرونا درست یا خیر؟ می‌گوید: به نظرم این تصمیم بیشتر بعد روانی دارد و گرنه سینماها و مراکز فرهنگی هنری کم‌خطرترین مکان‌ها هستند. در مجموعۀ سیتی سنتر یک موزه هم هست که در این شرایط روزی ۱۰ مخاطب ندارد، اما پشت سرم هم دستور تعطیلی موزه‌ها و به‌تبع آن این موزه نیز، صادر می‌شود و مجبورند در آن را ببندند.
پناهی نژاد ادامه می‌دهد: از رستوران‌ها که به‌مراتب نسبت به مراکز فرهنگی هنری خطرناک‌تر و شلوغ‌تر هستند در این تعطیلی‌های مداوم هیچ اسمی برده نمی‌شود، چون برای مسئولان نهادینه شده که شغل آن‌ها شغل است، اما گویا کار فرهنگ و هنر شغل به‌حساب نمی‌آید که پیش و بیش از همه تعطیل می‌شود.
مدیر پردیس سینمایی سیتی سنتر یادآور می‌شود: طی هفت ماه گذشته تبلیغات منفی بسیاری برای حضور در سینماها شد که از نظر علمی مثل خیلی دیگر چیزها دربارۀ کرونا، ثابت‌شده نبود و این باعث شد که حتی وقتی سینماها باز هستند خیلی از مردم از ترس در سالن‌ها حضور پیدا نکنند. تغییر این تصویر ذهنی بسیار سخت است و سینماها ازنظر اقتصادی هم فراموش‌شده‌اند، چراکه هیچ‌کس بابت حمایت از این قشر فشاری به دولت نیاورد.
او خاطرنشان می‌کند: ابتدای شیوع ویروس کرونا به سینمادارها گفتند نیروهای خودتان را نگه‌دارید، حمایت ما در راه است. اگر این حرف را هم نمی‌زدند ما نیروهایمان را اخراج نمی‌کردیم، اما تاکنون بالای ۶۰۰ میلیون ضرر کرده‌ایم و حمایت همچنان در راه است و نرسیده.
پناهی نژاد می‌گوید: درِ سینما قدس اصفهان حتی با وجود برداشتن مهر تعطیلی هم باز نشده و ما نمی‌دانیم آیندۀ آن چه خواهد شد. سینمایی مثل پردیس ما نیز اگر مجموعه سیتی سنتر پشت آن نبود ماه اول باید در را می‌بست و می‌رفت، چون هیچ‌کس حتی مجموعه‌های دولتی توان پرداخت ماهیانه صد میلیون حقوق بدون درآمد را ندارند. ما این مشکلات را به بسیاری از مسئولان گفته‌ایم، اما درنهایت می‌گویند «انشالله درست می‌شود» همین و تمام.
